خواندنی های تاریخ| آن آیت الله که گفت «زنده باد خودم»!

اگر جمعیتی در جایی علیه یک نفر شعار بدهند و خود آن شخص آنجا حاضر باشد، چه می کند؟ اگر آن شخص «سید حسن مدرس» باشد به میان جمعیت می رود و نمی هراسد.

- گروه تاریخ خبرگزاری فارس ـ امین رحیمی: علی امینی از وزراء و نخست وزیران دوره پهلوی دوم بود و از نزدیکان خاندان قاجار هم بود و تحصیلکرده و نوگرا بود.

وی در کتاب خاطراتش روایتی شنیدنی درباره مدرس دارد که در ادامه بخوانید: مدرس را وقتی شناختم که هنوز نوجوان بودم.

مردی بود عالم، بانفوذ، شجاع و یکی از نمونه های روحانیون متجدد و آزادی خواه.

با قدرت نمایی های سردار سپه چه در مجلس و چه در اجتماع مخالفت می کرد.

وقتی هم که سردار سپه رضاشاه شد با او کنار نیامد و تسلیم نشد.

رضاشاه هوشیارانه ملاحظه اش را می کرد.

گاهی با او مصالحه ای می کرد، اما همیشه موقتی بود.

نوجوان که بودم، مخصوصا در سال های پس از کودتا، مجلس شورای ملی مرکز هیجانات سیاسی بود و در روزهای جلسه، مردم در میدان بهارستان جمع می شدند و به طرفداری سیاستمداران تظاهرات می کردند.

به مناسبت مجاورت منزلمان با مجلس، گاهی به تماشا می رفتم.

فراموش نمی کنم روزی را که گروهی از طرفداران سردار سپه جلو مجلس بودند.

مدرس که از درشکه پیاده شد جمعیت شروع کردند به فریاد: مرده باد مدرس و چنان پیش آمدند که ترسیدم او را مضروب کنند.